domingo, 18 de decembro de 2011

Schorschbock 57: pura concentración

Germany strikes back again: Alemaña golpea de novo. Despois de algo máis dun ano sen o seu título de cervexaría que fabrica a cervexa máis forte do mundo, Schorschbräu volve ostentar este "galardón" coa súa Schorschbock 57.


Trátase dunha cervexa de 57,7% de alcol en volume, conseguida polo método Eisbock. Este método consiste en conxelar parte da cervexa (a auga) para logo eliminar os cristais de xeo (eis, en alemán) e así conseguir unha bebida con maior concentración alcohólica.

Segundo as propias palabras de Georg Tscheuschner, mestre cervexeiro de Schorschbräu, "a medición mostrou 59,82% de alcol, pero para conseguir unha mellor cor mestureina cunha bock de 45%, que deu como resultado a cervexa de record mundial de 57,7% vol." A entrevista completa pódese ler (en inglés) aquí.

Para os que estean interesados en comprar esta cervexa, dicir que se fabricaron un total de 36 botellas, e que se venden ao módico prezo de 200€ cada unha (se é que a estas alturas aínda queda algunha, claro...)

O proceso de fabricación dunha Eisbock non é nada novo na fabricación de cervexa. Aínda que non se sabe de certo cando nin onde se orixinou este estilo, sábese que o seu descubrimento (como case todo nisto da gastronomía) foi un accidente, e crese que ocorreu do seguinte modo:
Alá polo inverno de 1890, na cervexaría Reichelbräu de Kulmbach (Alemaña), ordenouse a un mozo que levase rodando uns barrís de Bockbier desde o patio traseiro da cervexaría á adega e que pechase a tenda. Pero despois dun duro día de traballo, o mozo pensou que non habería nada de malo en deixar a cervexa fóra toda a noite, e que xa se ocuparía de cumprir a orde do seu xefe á mañá seguinte.

Aquela noite resultou ser especialmente fría, co que os barrís conxeláronse e estalaron. Á mañá seguinte, cando os traballadores da cervexaría volveron ao traballo descubriron todo o que pasara coa cervexa e pensaron que esta se botara a perder. Pero cando a examinaron con atención, descubriron que no centro de cada barril concentrárase un líquido marrón, turbio. O que os cervexeiros non sabían era que o alcol conxélase a unha temperatura moi inferior á da auga, e que ao irse conxelando de fóra cara a dentro íase concentrando no centro do barril un líquido con alto contido alcólico que contiña ademais toda a esencia do sabor a malta da Bockbier.

O dono da cervexaría, como castigo, ordenou ao mozo que deixara os barrís fóra que bebese ese líquido marrón. O asustado mozo comezou a beber, tal e como lle ordenaron, ao principio con pequenos sorbos, pero aos poucos con sorbos cada vez máis grandes e máis pracenteiros. No centro de cada barril atopábase a cervexa máis doce, máis forte e máis deliciosa que se fabricara nunca. E este mozo foi a primeira persoa no mundo en probar unha Eisbock.

Por suposto, e facendo un esforzo de xenerosidade, o mozo deixou que os seus compañeiros probasen un pouco do seu castigo...jjj.

Hoxe en día, a Reichelbräu pasou a formar parte do conglomerado cervexeiro Kulmbacher, e en Kulmbach denomínase á Eisbock "G'frorns", que na lingua local significa "algo conxelado".


Pero volvendo ao asunto que nos ocupa, o título de "cervexa máis forte do mundo" estaba anteriormente en mans dos escoceses de Brewdog, co seu The End of History, cun 55% de alcol.


Xa falei desta cervexa en The End of History (xullo de 2010), e da guerra que mantiñan (ou manteñen, isto xa o veremos...) estas dúas cervexeiras para facerse con este título.

Así é como estaba até o mes de outubro o ranking de cervexas máis fortes do mundo:


Como se pode ver, desde o lanzamento en 2007 da Samuel Adams Utopias de 27% de alcol, todas as demais son cervexas de Schorschbräu e de Brewdog.

Pero, será este o último capítulo?

Segundo se desprende das palabras de Georg Tscheuschner, non hai ningunha intención pola súa banda de continuar con esta guerra, e tal e como anunciaron os escoceses de Brewdog cando lanzaron o seu The End of History, non haberá ningún outro intento de continuar con esta guerra de alcol, porque para eles ese era "o fin da historia".

Pero eu creo que isto non queda aquí, e se non, o tempo diranos...

4 comentarios:

  1. Voy a ver si me compro una docenita de botellas de esta cerveza....para probarla solo, vaya....ja ja ja. Interesante reportaje. No conozco mucho del mundo de la cerveza.....si me quitas Estrella Galicia y poco más, no tengo ni idea. Un abrazo.

    ResponderEliminar
  2. Una docenita??...Sería mejor una para beber en doce días!!...jaja.

    Nunca es tarde para adentrarse en este maravilloso mundo, y más cuando ahora ya es posible beber cerveza de buena calidad en algunas cervecerías.

    Un saludo

    Manu

    ResponderEliminar
  3. No soy aficionada a beber cerveza pero me parece muy interesante lo que has contado.
    Feliz 2012!!
    Un saludo

    ResponderEliminar
  4. Feliz 2012 para ti también.

    Un saludo

    ResponderEliminar