domingo, 22 de marzo de 2009

Queique de papoula e limón

Hoxe toca unha receita que xa é todo un clásico na miña cociña, polo fácil que é, polo rico que está, e porque levo xa uns cantos anos facéndoo "con gran éxito de crítica e público"...

Está sacada dun libro que se chama Repostería y Pastelería (Espasa Calpe, 1991) da donostiarra Isabel Maestre (Premio Nacional de Gastronomía 1997 ao mellor Xefe de Cociña). Actualmente é a responsable, xunto coa súa filla Marta Cárdenas, de El Obrador de Cocina, unha empresa de catering de alto nivel situada en Madrid.

Éste foi un dos meus primeiros libros de cociña, e un dos que máis receitas fixen (e seguirei facendo...)


O libro comeza cun apartado sobre Léxico, onde explica o significado de palabras estreitamente ligadas á repostaría. Continúa con outro apartado sobre Útiles e equipo, e outro sobre Materias primas. Inclúe tamén outro apartado sobre o Traballo do azucre, e outro sobre Cremas, recheos, salsas e glasas, no que se dan as receitas base que logo servirán para facer outras receitas. Logo veñen xa os capítulos de Repostaría e de Pastelaría.

Agora ben : Cal é a diferenza entre estes dous termos? Despois de mirar unha chea de páxinas e de atopar unha chea de respostas contraditorias, a resposta é que non o teño nada claro, aínda que talvez a palabra clave sexa "fariña". É dicir, aqueles doces nos que a fariña é o ingrediente protagonista (biscoitos, xenovesas, madalenas, hoxaldre, masas de fermento, etc) estarían en Pastelaría, mentres que aqueles en os que a fariña ten un papel secundario ou sinxelamente non participa (arroz con leite, natillas, flan, xeados, sorbetes, sobremesas con froitas, mousses, etc) estarían en Repostaría, aínda que insisto, non sei cal é a diferenza, e a verdade, non é que me preocupe demasiado...


INGREDIENTES:
- 175 grs. de manteiga
- 150 grs. de fariña
- 150 grs. de azucre
- 1 culleradiña de Royal
- 1 chisco de sal
- 3 ovos
- 1/2 dl. de leite
- 6 gramos de vainilla
- Reladura dun limón
- 3 culleradas de sementes de papoula (25 grs. aproximadamente)

Para o xarope de limón:
- 75 grs. de azucre
- 1/2 dl. de zume de limón


PREPARACIÓN:
1- Derreter a manteiga nun cazo a lume suave e deixar que arrefríe.

2- Nun bol mesturar os ovos, o leite e a vainilla.

3- Mesturar ben a fariña, azucre, Royal e sal. Bater un pouco para que se airee ben. Incorporar batendo a manteiga fundida pero fría, a reladura de limón, as sementes de papoula e o batido de ovos.

4- Verter nun molde engraxado tipo cake e cocer en forno quente a 180º durante 45 minutos. Antes de sacar comprobar a cocción coa agulla, que deberá saír limpa. Esperar dez minutos antes de desmoldear.

5- Neses dez minutos prepárase o xarope de limón: Pór ao lume o zume de limón e o azucre e deixar que se disolva este.

6- Unha vez desmoldeado, coa axuda dunha brocha vaise pincelando o queique en quente ata que absorba todo o xarope.

Este queique está mellor se se come ao día seguinte.


Tan só algunhas puntualizacións:

- En lugar de vainilla, eu boto un sobre de azucre vainillado, polo que en lugar de 150 grs. de azucre, boto 140 grs. de azucre máis o sobre de azucre vainillado.

- En lugar de engraxar un molde tipo cake (que ademais ás veces é moi difícil de desmoldear), uso un de silicona, que non é necesario engraxar, non se pega e é máis doado de desmoldear. Ese é o motivo de que na primeira foto non se vexan rectos os bordos do queique.

- Á hora de facer o xarope de limón non é necesario ser demasiado estritos coas medidas. Se vos gusta o limón podedes botar o zume de todo o limón, así aprovéitase todo, pel e zume. Tamén podedes botar menos azucre se queredes.

Teño que recoñecer que a primeira vez que lin esta receita no libro pensei:"Sementes de papoula... e de onde vou quitar eu sementes de papoula?...". Ata que uns amigos regaláronme medio paquetiño con sementes de papoula que lles trouxeran de Holanda (si, si, de papoula...hh). Entón acordeime desta receita e fíxena. E claro, unha vez visto o resultado púxenme a buscar as sementes, ata que as atopei na tenda de produtos ecolóxicos onde compro habitualmente. As sementes son da casa Luz de Vida e veñen en paquetiños de 150 grs. Actualmente emprégoas para algunhas receitas máis, receitas que irei pondo por aquí...


Non debe preocuparvos o seu consumo porque a papoula (Papaver rhoeas) non é tóxica, ao que contrario que a súa curmá a adormideira (Papaver somniferum). As sementes de papoula exercen un suave efecto sedante sobre o sistema nervioso, e tomada en infusión axuda a diminuír a tose e a expectorar.

O dito, unha sobremesa altamente recomendable, tanto polo seu sabor como polas súas propiedades.

Bo proveito!!

Ningún comentario:

Publicar un comentario