domingo, 22 de maio de 2011

Fifteen London


O pasado fin de semana, aproveitando a ponte das Letras Galegas, achegámonos até Londres, cidade que aínda non coñeciamos. O resumo da visita: unha cidade espectacular, impresionante, pero iso non é o que nos ocupa aquí. O caso é que xa que estabamos en Londres fixemos unha reserva no restaurante Fifteen que para min, que son seguidor de Jamie Oliver, era case visita obrigada.


O nome do restaurante, Fifteen, vén da Jamie Oliver Foundation, unha fundación de axuda a mozos sen futuro, na que quince novos aprendices en cada promoción aprenden a cociñar e tratan de buscarse a vida, despois de graduarse, como cociñeiros profesionais. O día que fomos nós, un luns, os aprendices non estaban a cociñar no restaurante, senón cociñeiros profesionais. Aínda que a comida estaba deliciosa, case preferísemos que estivese preparada polos aprendices, por aquilo de dicir: "Si señor, estes mozos teñen futuro", pero ben, outra vez será...

En canto ao restaurante en si, está dividido en dúas plantas: a planta principal, onde se atopa a Trattoria, e a planta de abaixo, onde se atopa o restaurante principal. Nós optamos polo restaurante principal, ao que se accede baixando unhas escaleiras. O primeiro que destaca é a cociña aberta cara aos comensais, o segundo o tamaño: máis reducido do que agardábamos, e coas mesas (polo menos as destinadas a dúas persoas) quizais demasiado xuntas, pero sen molestarse unhas mesas a outras, e o terceiro o ruído dentro do comedor: non é que fose ensordecedor nin moito menos, pero si era máis alto do que cabería esperar dun restaurante así.


En canto á comida, a carta non era excesivamente longa (nin falta que fai), pero había opcións suficientes dentro dela para que todo o mundo puidese elixir algo que lle gustase. A carta renóvase todos os días, e elabórase en función dos produtos de tempada que se atopen no mercado. Aquí pódese botar unha ollada ao menú do restaurante: Fifteen London Restaurant Menu.

O noso menú consistiu no seguinte:
Nada máis sentarte á mesa tráenche, por cortesía da casa, dous anacos de focaccia cun pratiño de aceite de oliva para mollar. Pódese pedir máis se se quere.


Para compartir pedimos: Mozzarella de búfala campá con berenxenas á brasa, chile, menta, mestura de follas verdes e vinagre balsámico envellecido.


Despois, cada un de nós pediu o seguinte:
- Ravioli de patacas Jersey Royals, cebolas de Tropea estofadas e touciño entrefebrado, en salsa de manteiga de sarxa.


- Filete de robaliza á brasa con fiúncho de Florencia, olivas negras, laranxa, menta, piñóns e vinagre balsámico envellecido.


De sobremesa:
- Semifrío de café con mousse de chocolate negro e tuile de abelás.


- Torta sen glute de chocolate de Amedei e pistacho con xeado de chocolate branco.


Para beber, como non, cervexa:


Unha Lager da cervexaría Meantime, e unha Junction Ale, da cervexaría Sambrook's. Ofrécenche auga, ben embotellada ou ben de xerra. A embotellada cóbrana, a de xerra non.

Café: moi bo e cunha presentación moi ben coidada.

Prezo total da comida: 80,03£, que inclúe a comida, o 12,5% de propina polo servizo (a camareira que nos atendeu era madrileña, e atendeunos de marabilla desde que entramos ata que saímos, aínda á conta de gañarse unha pequena reprimenda da xefa de comedor) e 1£ de doazón para a fundación. Se é caro ou barato queda a criterio de cada un decidilo.

Dicir que esta libra de doazón para a fundación é de pago voluntario (non así a propina do 12,5%), e que se non se quere facer este pequeno donativo o camareiro retirarao sen facer preguntas. Nós fixemos o donativo sen maior problema, porque creo sinceramente que unha libra hoxe en día, nunha cidade como Londres, non é diñeiro.


En fin, que se algunha vez vos deixades caer por Londres e apetécevos unha boa comida, o restaurante Fifteen é unha boa opción. Pódese reservar mesa on-line aquí, e pódese cambiar a hora reservada ou cancelala en calquera momento (non piden número de tarxeta de crédito). Tambié se pode reservar por teléfono: +44 (0) 20 3375 1515. O restaurante atópase no 15 Westland Place London N1 7LP.

A única "pega" é que non estaba Jamie Oliver ese día no restaurante e non puidemos saudalo...jj. Polo demais, de marabilla...

Ah! e se ides e queredes un recordo do restaurante non vos esquezades de pedir un menú. Envólvenvolo e dánvolo como obsequio.

2 comentarios:

  1. Cen euros por unha cea en londres? Non me parece caro, agora ben, non teño nin cartos nen coñecementos de ingles como para facer esa viaxe, se non sería ben interesanbte. Apertas

    ResponderEliminar
    Respostas
    1. Os cartos son importantes, pero os coñecementos de inglés non tanto, porque a camareira que nos atendeu (moi ben, por certo) era madrileña...

      Us saúdo ;)

      Eliminar