sábado, 22 de xaneiro de 2011

Pilaf de quínoa con chourizo vexetariano e puré de pataca doce

A receita de hoxe é unha receita Top Chef, e non porque sexa un prato laborioso, nin porque requira unha preparación técnica cualificada, senón porque está sacada do concurso televisivo Top Chef, do que me declaro seguidor (aínda que non o sigo tanto como me gustaría...).

Top Chef é un concurso televisivo norteamericano, pertencente á cadea Bravo TV, e que en España se emite no Canal Cocina. Neste concurso os participantes, todos eles excelentes cociñeiros, espremen o seu talento para sacar adiante as probas de enxeño ás que os somete o xurado, presidido polo prestixioso chef Tom Colicchio. Outro aliciente que ten o programa, especialmente para o público masculino, é que a presentación corre a cargo da modelo, actriz e escritora de libros de cociña Padma Lakshmi.


Cuns concursantes que son excelentes cociñeiros, as receitas non podían de ser menos que excelentes, como esta que hoxe traio: Pilaf de quínoa con chourizo vexetariano e puré de pataca doce.


A receita é da concursante da 1ª tempada Andrea Beaman, unha entusiasta da comida saudable e natural.


Aquí está a ligazón á receita orixinal: Quinoa Pilaf.

Pilaf de quínoa con chourizo vexetariano e puré de pataca doce


INGREDIENTES (para 2 persoas):

Para o puré de pataca doce:
- 1 pataca doce grande (boniato ou batata)
- 1/2 culleradiña de curry suave
- 1/2 cullerada de manteiga
- 1 chorriño de zume de limón (opcional)
- 1 chisco de sal

Para o pilaf de quínoa:
- 120 g de quínoa
- 1/3 de litro de caldo de verduras ou de pito
- 1 cebola pequena
- 1 dente de allo
- 1 allo porro pequeno
- 1 chourizo vexetariano
- Unha poliña de sarxa fresca
- 1 presa de arandos vermellos deshidratados
- Aceite de oliva
- Sal
- Pementa negra

PREPARACIÓN:
1- Lávase ben a quínoa nun coador baixo o chorro de auga para sacarlle a saponina que a recubre. Bótase nunha pota xunto co caldo. Cócese ata que se absorbe todo o caldo (ao redor de 15 minutos). Unha vez a quínoa está cocida apágase o lume, déixase repousar 5 minutos e remóvese ben cun garfo para soltala.

2- Mentres se coce a quínoa pélase a pataca doce, córtase pola metade ao longo, e ponse a cocer (preferiblemente ao vapor) ata que ao picala estea tenra (uns 15 a 20 minutos).

3- Mentres coce a quínoa e a pataca doce, pícase fino o dente de allo, a cebola e o allo porro, e póchanse nunha tixola cun chorro de aceite de oliva. Engádese sal e pementa negra.

4- Cando a cebola estea transparente engádese o chourizo vexetariano esmiuzado (resérvase un pouco para adornar o prato xa rematado) e as follas de sarxa ben picadas e refógase todo durante un par de minutos.

5- Finalmente engádese a quínoa cocida e os arandos vermellos picados e mestúrase todo ben.

6- Unha vez cocida a pataca doce tritúrase xunto coa culleradiña de curry, a manteiga, o zume de limón e o sal até obter un puré suave.

7- Para presentar o prato colócase un aro de servir pincelado con aceite de oliva (para que saia sen romper o pilaf) e énchese coa mestura de quínoa. Sácase o aro con coidado e ponse a metade do puré á beira. Adórnase cunha poliña de sarxa e o anaquiño de chourizo vexetariano que tiñamos reservado esmiuzado.


PUNTUALIZACIÓNS:
- Aínda que o termo pilaf fai referencia inequívoca ao arroz (o pilaf é un prato asiático a medio camiño entre o cuscús e a paella), eu creo que o termo se refire aquí á forma de servilo facendo unha montaña coa quínoa.

- A pataca doce, batata, boniato, camote ou chaco (Ipomoea batatas) é un tubérculo da fimilia das Convolvulaceae, orixinario de sudamérica, que tamén chegou a Europa no século XVI da man de Cristóbal Colón. Hoxe en día China cultiva o 83% da produción mundial total.


A pataca (Solanum tuberosum) é outro tubérculo, cuxo nome deriva da batata, pero non ten case nada que ver con este. A similitude dos nomes explícase do seguinte modo: resulta que a pataca doce recibe en Haití o nome de batata. Cando os españois, posteriormente, descubriron a pataca en Perú, non viron ningunha diferenza entre ambos os tubérculos e déronlles o mesmo nome (ou parecido).
Outra curiosidade da pataca doce, unha variedade de batata de carne alaranxada e doce, é que canto máis preto do ecuador se cultive máis cantidade de azucre conterá.
Poño a ligazón á wikipedia para máis información: pataca doce.

- Na receita orixinal a pataca doce non se coce, senón que se asa ao forno, ao redor de 50 minutos a 190ºC, ou ata que estea tenra ao picala.

- Pódese substituír o puré de pataca doce por puré de pataca se nos gusta máis.

- Da quínoa xa falei algunha vez, así que tamén poño a ligazón á wikipedia para maior información: quínoa.

- Se se quixese utilizar arroz en lugar de quínoa tamén daría bo resultado, aínda que xa non sería tan nutritivo.

- Para empratar usei uns aros de aceiro específicos para este fin. Se non tedes estes aros non pasa nada, non queda tan vistoso pero igual de rico.


- En lugar de arandos vermellos tamén se poden empregar outros tipos de froitos deshidratados, como bagas de goji ou mesmo unhas pasas de Corinto. Os arandos deshidratados podémolos atopar xa na maioría de supermercados (eu vinos en Carrefour, Mercadona e Eroski), e as bagas de goji xa as venden até nas gasolineiras (o día que saquei as fotos utilicei bagas de goji en lugar de arandos deshidratados).

- A receita orixinal inclúe tamén entre os ingredientes uns cogomelos shiitake. Eu non os usei porque xa sen eles é un prato bastante consistente, pero supoño que quedarán moi ben. E se en lugar de shiitake se usan champiñóns pois tampouco pasa nada.

- Pódese usar sarxa seca en lugar de fresca, pero hai que ter en conta que as herbas secas dan máis sabor ao prato que as frescas, así que hai que ter coidado coas cantidades.


Unha receita fácil, totalmente vexetariana, moi nutritiva, e coa que quedar como un top chef...

Ningún comentario:

Publicar un comentario