Para saber un pouco máis sobre esta sobremesa, dicir que é orixinario da rexión italiana de Piamonte, no norte do país, aínda que se consome por toda Italia. Esta rexión é famosa polo seu leite e, como non, tamén pola súa nata. Non se sabe con certeza nin como nin cando se empezou a facer esta sobremesa, pero o que si se sabe é que ao principio, en lugar de xelatina, usábanse espiñas de peixe fervidas. Hoxe en día, en lugar das espiñas, o que se usa é a vexiga natatoria dalgúns peixes, como o esturión, o bacallau ou o abadexo, para fabricar o que se coñece como cola de peixe ou colapez, e que si se usa nesta receita. Un anaquiño de vexiga de esturión pode converter en xelatina un volume de auga cen veces maior.
Panna cotta
INGREDIENTES (para 2 persoas):
- 200 ml. de nata
- 50 ml. de leite
- 25 g. de azucre
- 2 follas de cola de peixe (3,33 g.)
- 1/2 rama de vainilla
- Marmelada de framboesa (ou de calquera outro froito vermello)
PREPARACIÓN:
1- Ponse a xelatina a remollo en auga fría.
2- Bótase a nata nun cazo co azucre. Ábrese pola metade a rama de vainilla e, coa punta dun coitelo ráspase o interior de ambas as vainas para sacar as sementes, que se botan no leite xunto coas vainas. Ponse ao lume e dáse unhas voltas cunha culler para que se disolva ben o azucre.
3- Cando a nata comece a ferver, retírase do lume, engádese o leite. Escórrese ben a xelatina e engádese tamén á nata. Remóvese todo ben e bótase nos moldes.
4- Déixase arrefriar un pouco e métese na neveira para que calle ben, durante polo menos 3 horas.
5- Para desmoldear, mergúllanse os moldes uns segundos en auga quente e, despois de secalos ben, dáse a volta sobre o prato de sobremesa e bótase un pouco de marmelada de framboesa por encima. Pódese adornar tamén con algún froito vermello. Eu no meu caso puxen framboesas e grosellas.
PUNTUALIZACIÓNS:
- Eu utilicei moldes de flan de silicona, que son fáciles de desmoldear, aínda que non son tan fáciles de transportar á neveira. Pódese utilizar calquera molde individual ou tamén se pode usar un molde grande e logo ir cortando, aínda que é mellor usar varios individuais.
- Pódese substituír a rama de vainilla por azucre vainillado. Nese caso hai que descontar dos 25 g. de azucre, os 7 g. de azucre vainillado que vén en cada sobre. É dicir, 18 g. de azucre normal 7 g. de azucre vainillado.
- A cantidade de xelatina é orientativa. Trátase de que teña suficiente consistencia para aguantar dunha peza, pero ao mesmo tempo que sexa tan suave como para que se desfaga na boca.
- Esta é unha das sobremesas onde emprego a marmelada de framboesa que presentei no anterior post, pero non vai ser a única. Este ten a vantaxe de que te pode sacar dun apuro en calquera momento. Só hai que ter algo de nata na neveira e un paquete de cola de peixe, que aguanta un par de anos polo menos antes de caducar. O resto de ingredientes están sempre en casa.
Co doado que é de facer esta sobremesa non entendo como nalgúns restaurantes, deses que se fan chamar ristorantes, sérvenche baixo o nome de panna cotta un truño de cor branca, duro como unha goma, acompañado dunhas gotiñas de algo que simula ser marmelada. En fin, se en todas as profesións hai intrusismo laboral, o mundo da hostalaría sófreo (e sufrímolo os clientes) dunha maneira relevante.
A sinxeleza desta sobremesa é inversamente proporcional ao resultado, asegúrovolo...
Ningún comentario:
Publicar un comentario