Muffins de chocolate con cenoria

Hoxe volvo aos muffins, e outra vez aos muffins publicados por Harry Eastwood no seu libro Red Velvet Chocolate Heartache: Muffins de chocolate con cenoria.


Para aqueles que non estean moi familiarizados cos muffins, hai que lembrar que estas sobremesas NON son madalenas; de feito, só se asemellan ás madalenas na forma, que nin sequera en tamaño, aínda que teño que recoñecer que os que eu fago adoitan ter o tamaño dunha madalena. Polo demais, a masa dos muffins adoita ser máis compacta que a das madalenas, que é moito máis esponxada debido á simplicidade dos seus ingredientes. A masa dos muffins adoita levar froitos secos, froita deshidratada, ou algún outro ingrediente que fai que sexa máis contundente.

Do mesmo xeito que todas as sobremesas de Harry Eastwood publicadas anteriormente, tamén se trata neste caso duns muffins deliciosos e supersáns, xa que non levan nin chisco de graxa e nin chisco de fariña de trigo (o tema de se a fariña de trigo é sa ou non queda para outro día...), usando no seu lugar cenoria picada e fariña de arroz. A única graxa a ter en conta aquí é a manteiga de cacao que poida levar o chocolate, nada máis.


A palabra muffin (lido /ˈmʌfɪn/) deriva da palabra orixinal moofin, que parece ser unha adaptación da palabra francesa moufflet (pan suave). Os muffins de chocolate son, quizais, os máis coñecidos e apreciados da extensísima variedade de muffins que se poden facer ou atopar no mercado.

Muffins de chocolate con cenoria

INGREDIENTES(para uns 12 muffins):
- 3 ovos medianos, preferiblemente caseiros ou ecolóxicos
- 180 g de azucre moreno (eu metade azucre, metade panela)
- 250 g de cenoria finamente picada
- 2 culleradas de café forte (ou de auga fervendo)
- 120 g de fariña de arroz
- 50 g de fariña de améndoas
- 40 g de cacao en po de boa calidade
- 2 culleradiñas de fermento sen aluminio
- Un chisco de sal
- 100 g de chocolate en anacos pequenos


PREPARACIÓN:
1- Prequentar o forno a 180ºC. Sacar a bandexa do forno e dispor encima dela os moldes dos muffins.

2- Nun bol amplo, bater coas varillas eléctricas os ovos co azucre durante 4 minutos, ata que estean montados e espumosos. Con axuda da picadora picar finamente a cenoria e engadila á mestura de ovos e azucre xunto co café. Mesturar ben.

3- Engadir ao bol a fariña de arroz, a fariña de améndoas, o cacao en po ben peneirado, o fermento e o sal. Mesturar.

4- Engadir en último lugar os anacos de chocolate e volver mesturar todo ben.

5- Verter nos moldes de muffin até case o bordo e meter no forno quente durante uns 40 minutos ou ata que se vexa que están cocidos.


PUNTUALIZACIÓNS:
- Se os nenos van comer estes muffins, ou se simplemente non nos gusta o café, é mellor prescindir del e optar por engadir auga á masa.

- Se as cenorias son frescas non é necesario pelalas. Bastará simplemente son lavalas ben e quitarlles a parte de arriba.

- En lugar de partir os anacos de chocolate para engadir á masa, o máis cómodo é usar pingas de chocolate que xa se venden no supermercado. No meu caso uso pingas de chocolate negro e pingas de chocolate branco da marca Valor. Nalgunha ocasión utilicei Lacasitos, aínda que as cores non quedan demasiado ben despois de pasar polo forno, pero é outra opción...

- A quen lle guste o chocolate, pódese incrementar a cantidade de anacos de chocolate, pero sen exceder os 150 gramos.

- A receita orixinal usa azucre Demerara, que é un azucre sen refinar, de gran groso e con pouca humidade. Se non se atopa este tipo de azucre pódese usar azucre moreno (do azucre moreno de verdade, o que non foi coloreado artificialmente), ou azucre branco refinado. No meu caso utilicei azucre branco ecolóxico mesturado con panela a partes iguais (90 g + 90 g).

- Asimesmno, a receita orixinal propón un tempo de cocción de ao redor de 25 minutos. No meu forno necesitan 40 minutos. Os tempos de cocción débense axustar a cada forno porque cada forno é un mundo.

- Os moldes que eu uso son os de silicona reutilizables, que son máis cómodos para a elaboración de muffins. Se se usan moldes de papel, é mellor utilizar dous moldes por cada muffin debido á consistencia da masa, e ademais axudará a que non se queimen no fondo. Tamén se pode usar unha bandexa especial para muffins, con 12 ocos.

- O cacao ha de ser sen azucre, e de boa calidade. Eu uso cacao en po ecolóxico e de Comercio Xusto.

- A autora da receita pon un topping de crema de chocolate que eu obviei. A quen lle guste pódeo pór.


O resultado desta receita son uns muffins húmidos, tenros, e cun intenso sabor a chocolate. Ideais para o almorzo ou para a merenda, sobre todo polo sans que son.

Saúde!!

Brownie de remolacha e abelás

Hai tempo xa publiquei unha receita de brownie na o que substituía a fariña por un ingrediente menos convencional en repostaría: Brownie de azukis. Os azukis son un legume, unha faba de cor vermella intensa e de tamaño máis ben pequeno. Pois ben, hoxe imos con outro brownie deses "pouco convencionais" pero cun resultado sorprendentemente bo: Brownie de remolacha e abelás.


Hai que dicir que esta receita vén avalada por Harry Eastwood, autora que busca nas súas receitas a total ou parcial substitución de ingredientes pouco saudables (manteiga, nata, etc.) por outros ingredientes máis sans (case sempre algunha hortaliza), e de quen puxen xa máis dunha receita (véxase etiquetas). Esta receita tamén está sacada do seu libro Red Velvet Chocolate Heartache (páxs. 136, 137 e 138), onde aparece co nome de Forbidden Chocolate Brownies.


Aínda que a autora desta receita é inglesa, a orixe dos brownies hai que buscalo nos Estados Unidos, alá polo ano 1897.

Harry Eastwood

Como xa dixen antes, poida que sorprenda un pouco a utilización da remolacha nunha preparación doce, pero todos os que coman remolacha habitualmente, sobre todo en ensaladas, saberán que é unha hortaliza de sabor doce e terroso. E se ten sabor doce, por que non empregala en pastelaría? Ademais, isto da utilización de hortalizas na elaboración de cakes non é nada novo, porque son bastante coñecidos os de cenoria, pataca doce, cabaza ou cabaciña, por exemplo, e dos que hai algúns exemplos neste blog. Neste caso, a remolacha achega humidade ao cake, ademais de sabor e propiedades nutritivas.

A remolacha (Beta vulgaris) é unha planta da familia Amaranthaceae, á que tamén pertencen a acelga (de feito, á remolacha tamén se coñece como acelga colorada, entre outros moitos nomes), o amaranto ou a quínoa. No caso da variedade de mesa aprovéitase principalmente a raíz, que é grosa, carnosa e dunha cor vermella intensa, aínda que as follas tamén son comestibles. É unha das hortalizas máis ricas en azucres, por iso é polo que unha das súas variedades, a remolacha azucreira (Beta vulgaris subsp. vulgaris var. altissima), se utiliza para a produción de azucre. Tamén é rica en fibra, vitamina B, iodo, sodio e potasio.

Imaxe sacada de www.modapreviewinternational.com

A orixe da remolacha está no norte de África, onde xa se consumía hai máis de 4.000 anos pero, a pesar da proximidade coa península Ibérica, non chegará a España até o século XV, aínda que só se consumían as súas follas. A raíz servía pouco máis que como ingrediente na elaboración de ungüentos contra as dores de moas e de cabeza. Non foi até un século máis tarde, o século XVI, cando se introduciu a raíz como ingrediente nas comidas. Hoxe en día, Francia e Italia son os principais produtores de remolacha de mesa.

Brownie de remolacha e abelás


INGREDIENTES:
- 400 g de remolacha crúa, pelada e cortada en dados duns 2 cm.
- 100 g de abelás + 30 g para decorar
- 3 ovos medianos, preferiblemente caseiros ou ecolóxicos
- 220 g de azucre muscovado (eu uso panela)
- 1/4 de culleradiña de sal
- 150 g de chocolate negro de polo menos un 70% de cacao
- 2 culleradas de fariña de arroz
- 70 g de cacao en po de boa calidade
- 2 culleradiñas de fermento sen aluminio
- 1 culleradiña de extracto de vainilla


PREPARACIÓN:
1- Prequentar o forno a 160ºC. Preparar un molde desmontable, preferiblemente cadrado, untándoo con manteiga e botando un pouco de fariña, ou como fagades habitualmente.

2- Colocar os dados de remolacha nun bol de cristal que poida ir ao microondas, engadir un chorriño de auga e tapar con film de cociña (apto para microondas). Facer uns buracos no film e cociñar a remolacha no microondas durante 10 minutos á máxima potencia.

3- Mentres se cociña a remolacha, triturar os 100 g de abelás o máis finamente posible ata que estean reducidas a po.

4- Bater os ovos, o azucre e o sal durante 5 minutos ata que tripliquen o seu volume.

5- Volvemos pór a nosa atención na remolacha. Unha vez pasados os 10 minutos de microondas, retirar o film (moito coidado ao quitar o film porque o vapor que sairá podería queimarnos), tirar a auga do fondo do bol e triturar a remolacha ata que quede reducida a puré. Cortar o chocolate en cuadradiños e engadilo á remolacha, que debe estar aínda quente para que o chocolate se derrita. Remexer. Se a remolacha arrefriou demasiado, vólvese a meter un minuto no microondas e engádese o chocolate.

6- Engadir o po de abelás, a fariña de arroz, o cacao (peneirado), o fermento e o extracto de vainilla ao batido de ovos e mesturar ben.

7- Engadir o puré de remolacha e chocolate e mesturar até obter unha mestura homoxénea.

8- Verter no molde preparado e botar por enriba os 30 g de abelás restantes, pero esta vez rotas, non trituradas. Meter no forno prequentado durante 35 minutos.

9- Sacar do forno asegurándonos de que ao cravar un escarvadentes no centro, este sae limpo. Deixar arrefriar durante 20 minutos antes de desmoldear, posto que é moi delicado de manexar mentres está quente.


PUNTUALIZACIÓNS:
- É recomendable un molde cadrado ou rectangular porque os brownies normalmente sérvense cortados en cadradiños. Se non tedes un molde con esa forma non pasa nada.

- Aínda que normalmente os brownies non levan ningún tipo de fermento (a orixe do brownie está precisamente no descoido dun cociñeiro que se esqueceu de botar fermento a un biscoito de chocolate), este si o leva. A pesares diso, non queda demasiado esponxoso, senón máis ben coa textura dun brownie tradicional, que é crocante por fóra e zumento (que non cru) por dentro, e cun intenso sabor a chocolate.

- O cacao en po ha de ser cacao puro, sen azucre engadido. Eu utilizo un que compro na tenda de Comercio Xusto, e que ademais é ecolóxico.

- O azucre muscovado, tamén coñecido como moscabado ou moscovado ou azucre de Barbados, non é o mesmo que o azucre moreno (especialmente o azucre moreno "de solarium", é dicir, aquel que foi escurecido artificialmente despois de ser refinado). É un azucre cuxos grans están cubertos de melaza (de aí a súa "humidade") e que non sufriu ningún proceso de refinamento, polo que as súas propiedades organolépticas (cor, sabor, aroma...) distan moito do azucre convencional. Eu utilizo panela ecolóxica, que é un azucre que se parece moitísimo ao muscovado, e que tamén compro na tenda de Comercio Xusto. De todos os xeitos, aínda que o resultado non sexa o mesmo, se non atopades este tipo de azucre (ultimamente empeza a verse polos supermercados, especialmente na sección gourmet, tendas de dietética, etc.) podedes usar azucre normal, aínda que reducindo a cantidade. Para saber máis sobre este tipo de azucre, aquí deixo esta ligazón: Gastronomía&Cía: Azucar moscabado o moscovado.

- O tempo de cocción é orientativo polo que, dependendo do forno, tardará algo máis ou algo menos tempo.

- Se se quere, pódese volver a triturar a remolacha xunto co chocolate derretido até conseguir unha pasta suave de remolacha e chocolate, antes de engadila á mestura de ovos.

- Como as abelás teñen bastante aceite, ao triturarlas teñen tendencia a facer unha pasta (o que se coñece como praliné). Nesta receita o ideal é facer po de abelás pero, se non se consegue, tamén se poden deixar un pouco máis grosas.


O dito, outra receita "fat free" para adictos ao chocolate, e outra forma de introducir as verduras na dieta daqueles aos que non lles gustan as verduras.

Muffins de cabaciña e macela

Aquí estou outra vez. Despois de dous meses de inactividade blogueira decidín volver publicar unha receita. Espero comezar a publicar cousas con máis asiduidade de agora en diante. E para empezar a coller ritmo traio unha receita sinxela, das de facer en moi pouco tempo e con poucos ingredientes: Muffins de cabaciña e macela.


Esta é outra desas sorprendentes receitas fat-free do libro de Harry Eastwood Red Velvet Chocolate Heartache do que xa publiquei algunha receita con anterioridade. E digo sorprendente porque a pesar de ser unhas receitas con pouco ou nada de graxa, resultan moi lixeiras de sabor e con textura húmida, e ademais moi sas. Os muffins de hoxe sorprenden ademais polo uso da macela, que non é un ingrediente nada habitual en repostaría.


Dabondo son coñecidas as propiedades da macela (Matricaria chamomilla L.), que xa eran coñecidas por exipcios, gregos e romanos: moi dixestiva, favorece as dixestións difíciles e alivia as dores de estómago. Hoxe en día sabemos, ademais, que é boa para o fígado porque estimula a produción da bile, é boa para o colesterol porque axuda a eliminar as graxas do sangue. Actúa tamén como sedante en casos de nerviosismo ou insomnio, e tamén é un bo diurético, posto que axuda a eliminar líquidos. Un sen fin de propiedades das que tamén nós nos aproveitaremos.


Muffins de cabaciña e macela

INGREDIENTES:
- 2 ovos, preferiblemente caseiros ou ecolóxicos
- 120 g de azucre
- A pel relada de medio limón
- 200 g de cabaciña sen pel relada ou picada finamente
- 5 bolsiñas de macela (das de infusión)
- 150 g de fariña de arroz
- 50 g de fariña de améndoas
- 2 culleradiñas de fermento sen aluminio
- 1/2 culleradiña de bicarbonato
- 1/4 culleradiña de sal
- Azucre glas


PREPARACIÓN:
1- Prequentar o forno a 180ºC. Preparar 12 moldes de muffins.

2- Nun bol bater os ovos e o azucre durante uns 3 minutos ata que estean montados e teñan unha cor pálida. Engadir a pel de limón relada e a cabaciña e mesturar ben coas varillas.

3- Baleirar o contido das bolsiñas de macela e engadilo á mestura anterior. Engadir a fariña de arroz, a fariña de améndoas, o fermento, o bicarbonato e o sal. Mesturar ben até obter unha mestura homoxénea.

4- Verter a mestura anterior nos moldes de muffins xa preparados e introducir no forno quente durante uns 45 minutos ou ata que se vexa que están feitos.

5- Unha vez fóra do forno, déixanse arrefriar completamente e bótase por riba, con axuda dun coador fino, un pouco de azucre glas.


PUNTUALIZACIÓNS:
- A autora da receita inclúe ademais un icing (cobertura). Eu non son moi amigo de coberturas, polo que me limito a botar un pouco de azucre glas por enriba. Se se quere facer a cobertura, faise mesturando 3 culleradas de infusión de macela, 1 cullerada de zume de limón e 160 g de azucre glas (icing sugar). Debe quedar cunha textura de pasta branca. Se queda demasiado líquida hai que botar un pouco máis de azucre glas na mestura. Unha vez feita a cobertura, hai que esperar a que os muffins arrefríen uns 15 minutos, e estender a cobertura por encima con axuda dunha culler.

- Hai que lembrar que os moldes de muffin non son os moldes de papel que se usan para as madalenas (os muffins NON son madalenas, aínda que se lles parezan). Os moldes de muffin son máis fortes, máis consistentes que os de madalena porque a masa dos muffins tamén o é. As madalenas son moito máis lixeiras e esponxadas. Eu uso moldes de silicona: son o suficientemente consistentes e ademais son reutilizables.


Uns muffins deliciosos, suaves, tenros e, sen ningunha dúbida, moi dixestivos.

Torta de chocolate, cabaciña e pistachos

Hoxe toca de novo unha receita fat-free, é dicir, sen graxa engadida, unicamente a que contén o chocolate ou os froitos secos. A receita é esta: Torta de chocolate, cabaciña e pistachos.


Volve ser outra receita do libro de Harry Eastwood Red Velvet Chocolate Heartache (Bantam Press, 2009).

Harry Eastwood

O nome da receita orixinal é Pistachio Chocolate Cake. Eu ademais engadín a cabaciña no nome para que non soe como unha torta de chocolate máis, senón que se vexa que é un pouco diferente ao levar un ingrediente pouco habitual neste tipo de receitas. Este ingrediente é, ademais, o "culpable" da ausencia de graxa (manteiga, aceite, nata...) na torta para que a faga máis húmida. O resultado é unha torta esponxosa, húmida e lixeira, pero cun marcado sabor a chocolate.

Torta de chocolate, cabaciña e pistachos


INGREDIENTES:
- 100 g de pistachos sen casca
- 3 ovos medianos, preferiblemente caseiros ou ecolóxicos
- 180 g de azucre mascabado (eu usei panela)
- 300 g de cabaciña pelada e picada moi finamente
- 120 g de fariña de arroz
- 60 g de cacao en po de boa calidade
- 2 culleradiñas fermento sen aluminio
- Un chisco de sal

PARA A COBERTURA DE CHOCOLATE:
- 50 g de manteiga en pomada
- 50 g de azucre glas
- 1 cucharada de auga mineral moi quente
- 25 g de cacao en po de boa calidade
- 25 g de pistachos en anacos para repartir por encima da cobertura de chocolate


PREPARACIÓN:
1- Prequentar o forno a 180ºC. Preparar un molde redondo desmontable con manteiga e fariña.

2- Triturar o máis fino que se poida os pistachos até deixalos "feitos po". Reservar.

3- Montar os ovos co azucre durante un par de minutos ata que collan unha cor pálida. Engadir a cabaciña picada ben fina e o po de pistachos, seguido da fariña de arroz, o cacao peneirado, o fermento e o sal. Mesturar ben todos os ingredientes.

4- Verter no molde preparado e meter no forno durante uns 35 minutos. Como sempre, ao picalo cun escarvadentes, este debe saír limpo.

5- Mentres se coce a torta no forno prepárase a cobertura. Para iso bátese a manteiga un pouco antes de engadir o azucre glas e a auga. Bater até obter unha pasta. Engadir o cacao en po peneirado e seguir batendo ata que estea ben mesturado. Meter na neveira tapando a superficie con filme de cociña até o momento en que se vaia a usar.

6- Unha vez cocida a torta sácase do forno, colócase sobre unha reixa e déixase arrefriar completamente antes de cubrir toda a superficie coa cobertura de chocolate.

7- Termínase a torta repartindo os pistachos troceados por encima da cobertura de chocolate. Gardar na neveira e sacala uns 20 minutos antes de servir.


PUNTUALIZACIÓNS:
- A autora reparte a masa en dous moldes antes de meter no forno, co que obtén dous discos de biscoito de chocolate. Para montar a torta coloca un primeiro disco como base, cóbreo con cobertura de chocolate, pistachos troceados. Coloca o segundo disco encima e repite a operación. O resultado é unha torta rechea de chocolate. Eu non me compliquei e fíxeno nunha soa peza. Se se quere seguir o método da autora da receita hai que dobrar as cantidades nos ingredientes da cobertura de chocolate.

- Pódese utilizar esta cobertura de chocolate ou calquera outra que vos guste, ou simplemente non utilizar ningunha. Neste caso o biscoito de chocolate tería unha textura e un sabor parecidos a un brownie.

- Se ao triturar os pistachos vemos que forman unha pasta e se trituran con dificultade, pódese engadir un chisco de fariña de arroz para que se solten un pouco e resulte máis doado triturarlos.

- Os pistachos que van sobre a cobertura de chocolate deben deixarse en anacos máis ou menos grandes aínda que, se se prefire, pódense picar finos e repartilos ben por toda a superficie.

- Para obter 100 g de pistachos sen casca necesitaremos uns 200 g de pistachos enteiros. O mellor é compralos sen sal. Se non os atopamos ou, simplemente, queremos usar algún paquete que teñamos por casa (como é o meu caso), e usamos pistachos salgados, non necesitaremos engadir máis sal á mestura de ingredientes. Eu calculei mal as cantidades e quédeme soamente con 4 ou 5 pistachos para decorar a torta.

- Se non se atopa fariña de arroz (cada vez é máis fácil atopar este tipo de fariña no súper) pódese cambiar por fariña de trigo, pero xa será unha torta un pouco menos saudable.

- O azucre mascabado é moi similar á panela, polo que se pode substituír un por outro sen maior problema. Se non se atopa nin un nin outro se pode utilizar azucre moreno.


Se a min de pequeno me deran as cabaciñas cociñadas así...hehe

Muffins de chocolate con menta

Ao contrario dalgúns blogs aos que sigo e que se despiden até setembro, a min ocórreme todo o contrario: volvo abrir por vacacións. E a verdade é que teño unhas cantas receitas en lista de espera, pero aos poucos...

A primeira delas é a que traio hoxe: Muffins de chocolate con menta.


Na nosa última viaxe a Londres aproveitei para comprar algúns libros, entre os que se atopa este Red Velvet Chocolate Heartache, de Harry Eastwood:

Neste libro aparecen moitos muffins, tortas, scones, etc, pero todas as receitas teñen un denominador común: o emprego de verduras para dar humidade e así eliminar a maior parte da graxa, é dicir, substitúen a manteiga ou o aceite presentes na maioría de receitas por cabaciña, remolacha, cabaza, berenxenas, patatas doces, etc... Ademais, tamén se cambia a fariña de trigo por fariña de arroz e de améndoa, moito máis sas e nutritivas que a primeira.

A receita de hoxe, por exemplo, leva calabacín e nada de graxa, e o resultado son uns muffins riquísimos e para nada secos...

Tamén pertencen a este libro os Muffins de cabaza e améndoa que publiquei hai uns meses.

Muffins de chocolate con menta

INGREDIENTES:
- 2 ovos medianos, preferiblemente caseiros ou ecolóxicos
- 160 g de azucre
- 200 g de cabaciña, pelada e finamente triturada
- 90 g de fariña de arroz
- 100 g de fariña de améndoas
- 2 culleradiñas de cacao en po
- Unhas pingas de extracto de menta
- 4 g de fermento sen aluminio
- Un chisco de sal
- 100 g de chocolate con menta, en anaquiños

PREPARACIÓN:
1- Quéntase o forno a 180ºC. Bátense os ovos e o azucre durante un par de minutos ata que teñan unha cor pálida e dobrasen en volume.

2- Rélase finamente ou tritúrase a cabaciña, engádese á mestura de ovos e azucre e vólvese a bater, esta vez con varillas manuais. Engádense á mestura anterior a fariña de arroz, a fariña de améndoas, o cacao en po, o extracto de menta, o fermento e o sal. Mestúrase todo ben.

3- Engádense os anaquiños de chocolate e vólvese a mesturar todo de forma que queden ben repartidos pola masa.

4- Repártese a mestura entre os moldes de muffin e métese no forno quente durante uns 40 minutos ou ata que se vexa que están feitos.



A autora engade un icing, que non é máis que unha cobertura cremosa. Eu obvieina, pero para os que queiran engadirlla aí vai a receita:

INGREDIENTES:
- 50 g de manteiga en pomada
- 200 g de azucre glas
- 50 g de queixo mascarpone
- 2 culleradiñas de cacao en po
- Unhas pingas de extracto de menta

PREPARACIÓN:
- Bátese coa batedora a manteiga ata que estea suave. Engádese a metade do azucre glas e bátese un pouco máis ata que estea ben incorporado.
- A continuación, xa coas varillas manuais ou con culler de madeira, engádese o queixo mascarpone, o cacao en po, o extracto de menta e o azucre restante. Mestúrase todo ben e métese na neveira durante uns 15 minutos antes de repartir por encima dos muffins xa fríos.
- Decorar cunha folla de menta fresca antes de servir.

PUNTUALIZACIÓNS:
- Con estas cantidades saen 12 muffins.

- O extracto de menta que eu uso é un aceite esencial de uso alimentario da marca El Granero Integral, que comprei nunha tenda de alimentación ecolóxica.


En caso de non poder conseguir extracto de menta, pódese usar algún licor de menta tipo pippermint. Outra alternativa é facer en casa este extracto metendo durante un par de días unhas follas de menta fresca nun pouco de vodka, filtrar e listo.

- O chocolate que eu uso é o Mint Intense de Lindt:
É un bo chocolate, fácil de conseguir, e a tableta trae a cantidade xusta de chocolate para esta receita.

- Eu utilizo 12 moldes de silicona reutilizables, pero tamén se poden usar moldes de papel para madalenas, que se poderán encher até case o bordo. Estes muffins non soben demasiado nin quedan quedan bombeados por arriba. Lembrade que os muffins NON son madalenas.


Creo que por unha tempada centrareime neste libro así que, se Harry Eastwood non se enfada, seguirei pondo máis receitas sacadas del...

Muffins de cabaza e améndoa

A receita que publico hoxe parece unha reedición dos muffins de cabaza de Jamie Oliver que xa publicara hai algún tempo, pero esta vez os ingredientes cambian un pouco, aínda que segue aparecendo a cabaza crúa como ingrediente principal.


Esta vez a receita non é de Jamie Oliver, aínda que a súa autora, Harry Eastwood, tamén é inglesa e tamén ten un programa de cociña na tele. Está sacada do seu libro Red Velvet Chocolate Heartache: The ultimate feel-good book of natural cakes that taste naughty


A diferenza cos muffins de Jamie Oliver é que os que traio hoxe non levan nin noces picadas nin aceite, e a fariña de trigo é substituída por fariña de arroz e fariña de améndoa. Polo demais, o proceso de elaboración é bastante similar.

Teño que dicir que eu atopei esta receita no blog Bocados de Cielo, e que este, á súa vez, sacou a receita do blog Time4Tea. Unha mostra de que a receita é boa é que se vai pasando de blog en blog (esperemos que non termine o seu percorrido no meu...hh).

Muffins de cabaza e améndoa


INGREDIENTES (para 12 muffins):
- 200 g de cabaza crúa
- 160 g de azucre
- 100 g de fariña de améndoa
- 100 g de fariña de arroz
- A reladura e o zume dunha laranxa
- 2 ovos
- 2 culleradiñas de café de po Royal
- Un chisco de sal
- Azucre glas para botar por riba unha vez fríos

PREPARACIÓN:
1- Quéntase o forno a 180ºC. Tritúrase a cabaza o máis finamente posible. Resérvase.

2- Bátense os ovos co azucre até obter unha cor amarela pálido. Engádese a cabaza triturada crúa, as fariñas de améndoa e de arroz, o po Royal, o sal, a reladura e o zume de laranxa. Mestúrase todo ben.

3- Repártese esta mestura en 12 moldes de muffins e métese no forno a 180ºC durante 45 minutos.

4- Sácanse do forno, déixanse arrefriar completamente e bótase por riba un pouco de azucre glas.


PUNTUALIZACIÓNS:
- A fariña de améndoa non é máis que améndoa moída fina, do mesmo xeito que a fariña de arroz que non é máis que arroz en po. A fariña de arroz que eu utilizo é de arroz integral, ecolóxica, da marca Luz de Vida. Ultimamente xa podemos atopar nos supermercados este tipo de fariña xunto ao resto de fariñas convencionais. Se non podedes atopar esta fariña podédela substituír por fariña de trigo.

- A cabaza debe triturarse crúa, con ou sen pel, iso xa vai ao gusto de cada un. Iso si, en caso de usar a pel, esta ha de estar perfectamente limpa.

- O tempo de cocción no forno (45 minutos) pode parecer esaxerado para uns muffins, sobre todo se comprobamos como nos outros blogs dan outras indicacións de tempo: en Time4Tea danlle 20 minutos mentres que en Bocados de Cielo danlle de 12 a 15 minutos (descoñezo o tempo de forno que indica a receita orixinal de Harry Eastwood). O tempo de cocción, como sempre, depende de cada forno, e no meu, están perfectos ao cabo de 45 minutos...

- Os moldes pódense encher até preto do bordo posto que, aínda que si soben un pouco pola acción do po Royal, non hai perigo de que se espalle a masa fóra dos moldes ao cocer.

- Débense usar moldes de muffin, non de madalena. Aínda que teñen unha forma similar, os moldes de madalena adoitan ser de papel bastante lixeiro, e non aguantarían unha masa tan consistente como a dun muffin sen abrirse e espallarse no forno. Non hai que esquecer que as madalenas elabóranse cunha masa moito máis lixeira e esponxosa. Eu uso uns moldes de silicona que funcionan bastante ben e que, ademais, son reutilizables.


- Pódese substituír a reladura e o zume de laranxa por reladura e zume de tanxerina. Queda igual de ben.

- A pesar de non levar ningún tipo de graxa (o cal, xunto co uso da fariña de arroz, fainos máis saudables), mantéñense esponxosos e con textura húmida durante varios días (os suficientes antes de desaparecer da mesa...hh)


Unha receita das que a min me gustan: rápida, doada e cun resultado boísimo...