Estes días andamos algo leados por aquí co cambio de casa e a verdade é que non teño demasiado tempo para actualizar o blog. A partir de agora espero non estar tan ocupado, aínda temos a casa un pouco patas arriba e levaranos un tempo asentarnos...
E o caso é que como estreamos casa, pensei que sería boa idea comprar unha mascota para que nola coide e nola protexa. Así que, despois de darlle moitas voltas decidinme por un Bulldog. Aquí vos poño unha foto para que o vaiades coñecendo:
Bonito, non si?, co seu colar a xogo e todo...hh
Evidentemente non se trata dun can, senón da xenebra
Bulldog. É un produto da compañía
CK3 LLC, que a lanzou ao mercado o 15 de outubro de 2006. É unha
London Dry que se destila en Inglaterra.
En verdade, elixín esta pola presentación, cousa que di moi pouco do meu criterio á hora de elixir unha xenebra (ou calquera outra cousa). Despois da miña boa experiencia coa
Citadelle, apetecíame probar outra nova xenebra porque, como xa mencionei antes, agora hai moitas e boas onde escoller, e a elección foi bastante afortunada, porque é unha xenebra moi aromática e moi suave, cunha gradación de alcol (40%) inferior a algunhas das súas homólogas.
Botemos unha ollada aos ingredientes. Ademais do
xenebreiro, que sempre é o principal aromatizante da xenebra, na longa lista de ingredientes podemos atopar os seguintes:
Ollo de dragón (Dimocarpus longan), tamén coñecido como
longán (longán en chinés significa precisamente "ollo de dragón"). é un parente próximo do lichi
(Litchi chinensis). Na fotografía pódese ver de onde vén o seu curioso nome:
Imaxe sacada de http://khmerkromrecipes.com/
Papoula de California (Eschscholzia californica) ou
Eschscholzia. Parente próxima da papoula
(Papaver rhoeas), que proporciona a esta xenebra un sabor doce e a froito seco.
Imaxe sacada de http://es.wikipedia.org/wiki/Eschscholzia
Loto tigre ou
nenúfar branco exipcio (Nymphaea lotus). Parente cercano do lirio de auga, non se debe confundir coa flor de loto
(Nelumbo nucifera). O
loto tigre aporta un aroma perfumado á xenebra.
Imaxe sacada de http://www.raingarden.us/
Limón (Citrus limon). Proporciona un aroma limpo e fresco.
Imaxe sacada de http://gl.wikipedia.org/wiki/Lim%C3%B3n
Améndoa (Prunus dulcis). Proporciona un sutil sabor a froito seco.
Imaxe sacada de http://www.lawebmunicipal.com/
Cassia (Cinnamomum aromaticum). Parente cercana da canela
(Cinnamomum zeylanicum) cun aroma bastante similar.
Imaxe sacada de http://www.celtnet.org.uk/
Lavanda (Lavandula). Utilízase polo seu particular aroma.
Imaxe sacada de http://www.decoraestilo.com/
Orris root é a raíz seca de certas clases de lirio
(Iris germanica). É un ingrediente comunmente utilizado na aromatización da xenebra (
Bombay Sapphire, por exemplo, tamén a utiliza).
Imaxe sacada de http://pics.davesgarden.com/
Imaxe sacada de http://www.dkimages.com/
Regaliz (Glycyrrhiza glabra). Este legume é orixinario do sur de Europa. O seu nome provén das voces gregas
rhiza e
glyks ou
glukus, e significa literalmente "raíz doce". A regaliz proporciona á xenebra un regusto doce. Tamén forma parte dos ingredientes utilizados na elaboración da cervexa
Guinness.
Imaxe sacada de http://www.nutricion.pro/
Anxélica (Angelica archangelica). Medra salvaxe nos países do norte de Europa (aquí en España temos a
Angelica sylvestris, moi parecida, pero que non posee as propiedades da súa irmá do norte) e cultívase en Francia.
Imaxe sacada de http://www.floralimages.co.uk/
Coriandro (Coriandrum sativum). Chámase coriandro ás sementes do
coandro. Aportan á xenebra un toque alimoado.
Imaxe sacada de http://realnaturals.net/
Ademais da botella de Bulldog, atopei tamén neste supermercado a
Tónica Q, da que ouvira falar (sobre todo do seu prezo), e que non tivera a posibilidade de atopar con anterioridade, e pareceume boa idea probar estes dous produtos xuntos.
A tónica Q, ou
QTonic, chega desde Estados Unidos, concretamente desde Nova Iorque. Creada por
Jordan Silbert, e segundo el mesmo nos di na
historia desta tónica, foi creada para ter a posibilidade de poder mesturar as excelentes xenebras e os excelentes vodkas que se poden atopar hoxe en día, cunha excelente tónica, cousa que, segundo el, antes non era posible. A receita, que inclúe auga triplemente destilada, quinina recollida a man nos Andes peruanos, néctar de ágave ecolóxico e extracto de limón, foi deseñada por mixólogos (expertos na preparación de bebidas combinadas) para que existise un equilibrio perfecto entre dozor e amargor. Ten ademais un 60% menos de calorías que as outras tónicas.
O deseño da botella tampouco é casual. É froito do traballo de
Aruliden, unha empresa fundada en xuño de 2006 por
Rinat Aruh e
Johan Liden, que son dous dos mellores deseñadores novos de Estados Unidos.
Unha vez feitas as presentacións dispúxenme a preparar un bo Gin&Tonic: copa ancha, xeo de auga de manancial, tira de pel de limón, Bulldog e QTonic. O resultado, en verdade, non foi todo o satisfactorio que esperaba. Non tanto pola xenebra senón máis ben pola tónica que, a pesar de todo o exposto con anterioridade, non me pareceu acorde co seu prezo (3,15€ é o prezo que eu paguei por cada botella en
Haley, aínda que me parece que en Estados Unidos véndese ao prezo de 8,99$ o pack de 4 botellas, o cal xa me parece máis razoable e, sobre todo, máis acorde co produto).
Na miña modesta opinión, paréceme unha tónica mal equilibrada (a pesar do equipo de mixólogos que a desenvolveu) porque é bastante amarga, e ademais, para o meu gusto, ten moi pouco gas, o que fai que o gin&tonic resulte demasiado augado.
De todas as tónicas que probei até agora, en canto á relación calidade-prezo, sígome quedando coa
Schweppes, que por certo, non sei se debido a este rexurdir das tónicas, agora remarcan perfectamente no paquete que todos os seus ingredientes son de orixe 100% natural, ademais de que está feita segundo a receita orixinal de Jacob Schweppe de 1783...
En fin, como xa dixera no meu outro post sobre
Gin&Tonic, está moi ben que haxa variedade á hora de escoller unha tónica ou unha xenebra de calidade, e que como sobre gustos non hai nada escrito, que cada cal faga a combinación que lle guste máis, aínda que non todos sexamos expertos en mixoloxía...
