Xeado manteigado

Si, seino, non é esta a mellor época do ano para facer xeado na casa, pero é que tiña moitas ganas de facer este xeado porque é un dos meus favoritos. Ademais, quen di que os xeados son só para o verán?

A verdade é que, despois de buscar e rebuscar na rede, atopei unha receita que colmou as miñas expectativas, polo simple da receita, pola explicación que dá a autora e, sobre todo, pola frase "Este xeado de mantecado fíxeno moitísimas veces, é un clásico na miña casa". Ese, para min, é un bo indicio de que a receita é boa...hh

O blog de onde saquei a receita é o seguinte: Lola en la cocina, e a ligazón á receita do xeado é este: Helado mantecado. Un blog, por certo, moi recomendable para os que aínda non o coñezades.

Aínda que me baseei na receita orixinal, introducín algúns cambios que creo que axudan a conseguir unha mellor textura á hora de elaborar xeados en casa: cambiei parte do leite por nata líquida, engadín leite en po, e cambiei parte do azucre por azucre invertido. O azucre invertido, ao contrario que o azucre normal, non cristaliza, facendo que o xeado quede máis cremoso. Preparar azucre invertido na casa é moi doado, e é moi útil non só na elaboración de xeados senón tamén na elaboración de masas con fermento, porque fai que fermenten máis rápido, ou nas masas tipo biscoito, porque fai que o resultado final sexa menos seco. Aquí poño a ligazón á receita: Azucre invertido.

O leite en po engade proteína ao xeado, o cal fará que sexa máis cremoso. Ademais, ao levar lactosa fai un efecto parecido ao do azucre invertido, é dicir, axuda á non cristalización do xeado. Isto é debido a que a lactosa é un azucre capaz de absorber até 10 veces o seu peso en auga. Ademais, debido ao seu pouco poder adozante non fará que teñamos que compensar as cantidades de azucre.

Outra variación que fixen foi a cantidade, xa que fixen xusto a metade da receita orixinal. Aínda así saíume cantidade suficiente para unhas 12 bólas de xeado, aproximadamente.

Xeado mantecado

INGREDIENTES:
- 300 ml. de leite enteiro
- 200 ml. de nata líquida con 35% m.g.
- 3 xemas de ovo
- 135 g. de azucre
- 40 g. de azucre invertido
- 30 g. de leite en po desnatado
- 25 g. de manteiga
- Un anaco de para de limón
- Un pau pequeno de canela

ELABORACIÓN:
1- Sácase a manteiga da neveira e resérvase.

2- Nun cazo bátense as xemas co azucre e o azucre invertido. Cando estean batidas vaise engadindo a nata e o leite aos poucos. Cando se engadiu todo o leite engádese o leite en po e reméxese ben. A continuación engádense a para de limón e o pau de canela.

3- Colócase o cazo a baño maría e reméxese con bastante frecuencia. É conveniente vixiar a temperatura da mestura para que non exceda os 85ºC, porque se o fai as xemas callarán. Para facer isto é moi útil un termómetro con sonda.

4- Cando a mestura empece a pegarse á culler apágase o lume e pásase a mestura a través dun coador a outro bol para que arrefríe. Reméxese de cando en vez para evitar que se forme costra.

5- Cando estea tépeda engádese a manteiga ou a manteiga de vaca a temperatura ambiente e mestúrase ben coas varillas para que quede ben integrada.

6- Unha vez fría hai dúas opcións: ben pasalo a un recipiente apto para conxelar e metelo no conxelador, ou ben pasalo a unha xeadeira para que se forme o xeado.

7a- Se optamos pola primeira opción, haberá que sacar o xeado dúas ou tres veces do conxelador a medida que se vaia conxelando para remexer cunha culler e evitar así que se formen cristais.

7b- Se temos unha xeadeira (este é o meu caso) botámolo na xeadeira e agardamos a que estea bastante espeso antes de botalo nun recipiente apto para meter no conxelador. Neste caso non será necesario remexelo.

PUNTUALIZACIÓNS:
- Ao contrario do que poida parecer, este xeado non se conxela até o punto de ter que sacalo con antelación do conxelador para poder servilo. É bastante cremoso, e é bastante "dócil" á hora de preparar unhas boas bólas para servilo, e esa si é unha característica que eu busco nun xeado caseiro.

- Se non se ten ou non se quere facer o azucre invertido, pódense engadir 175 gramos de azucre normal na receita.

- Aínda que hai varios tipos de leite en po no mercado, o máis habitual é o desnatado. Os outros teñen tendencia a porse rancios moi rápido.

- Tamén se pode substituír a manteiga por manteiga cocida de vaca, o que lle dará un sabor máis intenso a manteigado. Se se usa a manteiga de vaca hai que engadila á mestura cando aínda está algo quente para que se disolva completamente.

Moitos ourensáns temos en mente o recordo do xeado manteigado de "La Ibense", que se elaboraba alí de maneira totalmente artesanal. Aquí poño o enderezo da nova xeadaría La Ibense na Valenzá (Barbadás) para os nostálxicos que queiran volver degustar esta marabilla:

Este que eu traio hoxe, salvando as distancias, tenta parecerse un pouco ao que se pode comprar alí, aínda que se non o conseguín igualar de todo non importa. O que importa é que este xeado está delicioso...

Taller de elaboración de conservas artesanais de Bonito do Norte

Esta mañá puiden asistir a un taller de elaboración de conservas artesanais de Bonito do Norte, da man de Rubén Amorín (de Ni mata ni engorda) e Lydia Rodríguez.


A verdade é que a idea de facer este tipo de conservas levaba roldándome a cabeza desde hai tempo, pero botábame un pouco para atrás o non ser capaz de facelo correctamente e botar a perder unha peza dun bo bonito do norte. Así que, grazas a este curso, creo que xa estou capacitado para enfrontarme a ese reto...jj

Aquí quedan algunhas fotos do evento:







Non só compensa economicamente, senón que ademais o bonito en conserva feito por un mesmo é moito mellor que a maioría de marcas que podemos atopar no supermercado. E así o puidemos comprobar ao finalizar o taller...


Grazas Rubén e Lydia!!

Encontro de gastrobloggers no Ribeiro

Onte sábado tiven a oportunidade de participar, xunto con outros gastrobloggers galegos, nunha visita guiada pola adega do Grupo Reboreda Morgadío, da Denominación de Orixe Ribeiro.


Foi unha xornada moi amena e pracenteira que comezou cunha visita aos viñedos da adega, situados na marxe esquerda do río Miño. Alí Jacob, técnico da adega, foinos desentrañando a todos algúns aspectos relacionados coas uvas que alí se cultivan, algo que agradecemos aqueles que non estamos demasiado familiarizados co mundo do viño.




A continuación, da man de Ana e de Jacob, puidemos coñecer as entrañas da adega, e tamén tivemos ocasión de probar algúns dos caldos que alí se producen, como son o Viña Reboreda (Ribeiro), ou outros pertencentes a este grupo, como o Morgadío (Albariño), como complemento perfecto a uns petiscos de xamón e a unhas deliciosas anchoas de Santoña con queixo fresco.



A continuación, e despois de dar por finalizada a visita á adega, subimos até a parte alta dos viñedos para degustar unha deliciosa comida a base de tapas, preparada polo cociñeiro Juan Pablo Carral, da taberna "O Carreiro", de Neda (A Coruña): navallas á prancha, ovos cocidos, tosta de lombo fresco á prancha con pemento de piquillo, tosta de xamón con ovo de paspallás e, o petisco que sorprendeu a todo o mundo, e que consistía en brocheta de polbo e lagostino sobre tosta de pan de Neda, con chip de iuca, ameixa, champiñóns e ovas.


Toda esta comida regada, como non, cos viños producidos na adega Reboreda Morgadío, tanto brancos como tintos.

E se a comida fora unha delicia, a sobremesa non quedou atrás, porque puidemos degustar un das sobremesas típicas da Galicia, e do que eu non ouvira falar na miña vida: a prolla. Ao parecer é unha sobremesa típica da zona da Coruña (Neda, Pontedeume, etc.) e que vos aseguro non tardarei en facer...hh.

O colofón da comida púxoo o Alma de Reboreda, un Viño Tostado do Ribeiro. Un viño doce, aromático, para degustar en pequenas doses, acompañando algún prato doce ou por si só. Está elaborado de forma totalmente artesanal a partir de uvas pasas pertencentes a variedades autóctonas desta denominación de orixe. Unha auténtica xoia que permaneceu no esquecemento durante moitos anos e que, grazas ao esforzo de adegueiros como estes, está a volverse a recuperar para deleite de todos nós.


E se a esta comida lle sumamos as fantásticas vistas que desde alí tiñamos do río Miño, entón a xornada xa quedaba redonda.


Unha xornada moi especial e enriquecedora e da que teño que agradecer a Ana e Jacob, da adega, pola súa amabilidade, polos seus coñecementos e sobre todo polo agarimo que transmiten ao viño; a Juan Pablo, o cociñeiro, pola marabillosa comida; e ao resto de gastrobloggers que me acompañaron neste evento, Loly Llano de O Garfelo, Carmen Albo de Guisándome la vida, Víctor Branco de O Bandullo, Manuel Bustabad de Vagón de cola, Berta Castro de El sabor de lo dulce, Begoña López de Violetas en mi cocina, Jose Luís Oliveira de As pequenas viaxes (e algo de gastronomía), e Fidel Martín de El turista cultural (esperabamos, así mesmo, contar coa presenza de Alfonso López de Recetas de rechupete, aínda que esta vez non puido ser). Pero sobre todo quixese agradecer a Rubén Amorín, de Ni mata ni engorda, por ser o alma mater deste encontro e por facer que este día resultase tan agradable.

Aquí queda a noticia deste encontro que apareceu no Telexornal Mediodía da TVG (minuto 29):



Boa comida, boa bebida e mellor compañía. Que máis se pode pedir!!