Oktoberfest 2009

Comeza a Oktoberfest, ou o que é o mesmo, a festa da cervexa de Múnic, e coa deste ano van xa 176 edicións.

Coma sempre, empeza o primeiro sábado despois do 15 de setembro, polo que este ano comezará mañá sábado 19 de setembro e prolongarase durante 16 días até a súa clausura o domingo 4 de outubro.

A primeira Oktoberfest celebrouse na cidade bávara de Múnic (München, en alemán) no ano 1810, con motivo da voda entre o príncipe Luís I de Baviera e a princesa Teresa de Saxe-Hildburghausen. Naquela ocasión a festa durou cinco días "nada máis", do 12 ao 17 de outubro, de aí o seu nome: Festa de Outubro. O motivo de que se adiantou o seu comezo ao mes de setembro non é outro que a climatoloxía, que adoita ser máis favorable este mes.

O lugar de celebración tradicional desta festa é o coñecido como Theresienwiese (Prado de Teresa), ou simplemente wiesn, que é un campo que se atopa situado xusto á beira da muralla de Múnic.


Debido ao éxito da primeira edición, continuou celebrándose en anos posteriores, até alcanzar a actual 176ª edición. O próximo ano 2010 alcanzaríanse as 200 edicións da festa se non fose polas guerras mundiais e outras desgrazas que obrigaron a cancelala até nun total de 24 ocasións.

A festa comeza cun desfile no que os Wirte (propietarios das cervexarías) chegan ao Theresienwiese desde o centro da cidade nos seus carros engalanados para a ocasión, portando os barrís de cervexa.




Encabeza a comitiva o alcalde de Múnic e o Münchner Kindl, que é o personaxe que aparece no escudo da cidade.


Unha vez alí, ás 12 en punto, o alcalde da cidade abre a golpe de martelo o primeiro barril de cervexa na carpa Schottenhamel, da Spatenbräu, ao berro de "Ou 'zapft is!", que significa "Xa está aberto".



Despois lánzanse doce salvas de canón, que é o sinal que indica aos outros Wiesnwirte que poden empezar a servir a súa cervexa. Normalmente é o presidente do land de Baviera o primeiro en beberse o seu maß (xerra dun litro). A partir dese momento todo o mundo pode pedir a súa cervexa e empezar a beber.

Este desfile celebrouse por primeira vez en 1835, ano en que se celebraban as vodas de prata dos príncipes, aínda que non foi até o ano 1950 cando comezou a celebrarse anualmente.

Éste é o aspecto que presentan algunhas das carpas:



E non podiamos falar da Oktoberfest sen referirnos a unha imaxe que nos vén a todos (ou a case todos...) á cabeza cando ouvimos falar desta festa: as impresionantes camareiras teutoas vestidas co tradicional Dirndl (o traxe feminino tradicional de Baviera) cargando con tres ou catro litros de cervexa en cada man...


E vendo a esta camareira asáltame unha dúbida: As mozas tamén pedirán aquí unha clara de limón?


A min dáme que non...hh

Eu, que aínda non tiven ocasión de asistir a esta gran festa da cervexa, conformareime un ano máis con asistir á que anualmente organiza a Cervexaría O Moucho (Rúa da Concordia, 17, soto, Ourense, Galicia, Spain), na que se poderá degustar, despois dalgúns anos de ausencia, a auténtica Spaten de barril acompañada, como non, de salchicha alemá, puré de pataca e chucrut.


Hoxe en día a Oktoberfest de Múnic converteuse na festa popular máis grande do mundo, con máis de seis millóns de visitantes chegados de todos os recunchos do mundo. Se sodes un deses afortunados, quen sabe, quizais podades compartir unha loura con outra loura...


¡¡¡Prost!!!

Que vienen las suecas!!!

Quen non lembra aquelas películas sesenteiras e setenteiras con "las suecas" invadindo as praias da Costa do Sol? Os máis novos probablemente non saberán de que estou a falar (a non ser que sexan afeccionados ás películas do Cine de Barrio, claro...hh), e mesmo aos non tan novos, coma min, quédansenos bastante atrás...

Por aquel entón "las suecas" eran todas as estranxeiras, de Suecia ou de calquera outro sitio, que chegaban a España coas súas minisaias e as súas pernas ao aire, e que ademais bebían e fumaban!!. Tomaban o sol en biquini facendo que a máis dun se lle revolucionasen as hormonas, e normalmente facíase a vista gorda ante estes casos de "provocación" e de "falta de decoro" porque, en definitiva, o turismo procedente de Europa proporcionaba pingües beneficios a un país no que non sobraba nada.

No medio destas circunstancias políticas e sociais, xorde outra figura xa mítica: o macho español, macho ibérico ou, como se pode ver neste exemplo, o celtíbero español:



Estas imaxes pertencen á película Manolo la nuit, dirixida por Mariano Ozores en 1973. Cinco anos antes, Pedro Lazaga dirixía El turismo es un gran invento, á que pertencen estas imaxes:



O mesmo Mariano Ozores dirixira xa un ano antes a outro dos nosos actores míticos desta época: José Luis López Vázquez facendo o papel de ligón de praia na película Operación Cabaretera:



E todo isto a que vén?

Conto todo isto por outra invasión de suecas e de suecos, pero esta vez a nivel mundial: Ikea.

Pero non, non vou falar dos mobles e demais accesorios para o fogar que se poden atopar nestas macrotendas, senón da tenda de produtos suecos que se atopaba á saída, e dos produtos que alí merquei.

Evidentemente, o primeiro que busquei foi a cervexa, e algo había:


So tiñan unha en botella: a Old Gold fabricada pola Spendrups Bryggeri AB, cuxa oficina principal atópase na cidade de Vårby. Trátase dunha pilsen de 5% de alcol. Moi suave e lixeira, aínda que cun claro amargor ao final.

As outras, en lata, son as Mariestads, tamén fabricadas por Spendrups despois de mercar a marca en 1967. A Mariestads Export é unha lager estilo Dortmunder, con algo máis de corpo que a Old Gold, pero non moito máis. A súa gradación é de 5,3%. A outra Mariestads Export que aparece na foto é similar tanto en cor, como en sabor, como en gradación alcólica, polo que deduzo que se trata da mesma cervexa pero en un envase diferente.

A última, a Stockholm Fine Festival Beer é outra lager producida pola Krönleins Bryggeri, (Appeltofftska Bryggeri AB). Esta cervexaría foi fundada en 1836 na cidade de Halmstad, e pertence na súa totalidade á familia sueca Krönlein desde a década de 1920. A cervexa é moi suave e moi lixeira, cunha gradación alcólica tamén de 5,3%.

Aparte das cervexas, aproveitei tamén para comprar outros produtos suecos, como este concentrado de arandos, da marca Hafi:



Tamén merquei o queixo Wästgöta Kloster, fabricado por Arla...


... e un salchichón de reno, aínda que a proporción de carne de reno é só do 17% (o resto é carne de porco):


Aínda non tiven ocasión de probar estes tres produtos porque aínda teño bastante queixo na neveira, e aínda non acabei os salchichóns "exóticos" (canguro, faisán con cognac e outro de porco pero curado con cinza) que comprei nun posto do mercadiño medieval das festas de Ourense, pero xa probara con anterioridade o salchichón de reno, porque fora un dos "souvenirs" que trouxen da miña viaxe a Noruega de hai uns anos.

En fin, se a próxima vez que vaiades a Ikea vos apetece facer unha parada na tenda de produtos suecos,aquí podedes botar unha ollada aos produtos que venden, que non só de mobles viven os suecos (e as suecas...)